Monday, February 28, 2011

H αρχή...!

Ήταν το 1978, νομίζω την εκπομπή την έλεγαν "Για να δούμε τι θα δούμε". Ήταν ένα παιδικό τηλεπεριοδικό που μέσα στο περιεχόμενο του περιελάμβανε και κατασκευές! Δεν θυμάμαι -δυστυχώς- το όνομα της παρουσιάστριας-χειροτεχνίτισσας αλλά ήταν ακριβώς αυτή που με ενέπνευσε να ασχοληθώ με τις κατασκευές. Ήταν η αγαπημένη μου ώρα στην τηλεόραση! Απ'ότι θυμάμαι ανάμεσα στις κατασκευές μου ήταν ένα ρολόι από κουτί γάλακτος, συρταράκια από σπιρτόκουτα, κρεβατάκι-κούνια από πλαστικό μπουκάλι κτλ...
Μετά ήρθε η ώρα του κεντήματος, αγαπημένη ώ
ρα του σχολικού προγράμματος! Τα πρώτα βήματα μου τα έμαθε η μαμά μου και ακολούθησε η δασκάλα μου! Ήταν για μένα μια ιεροτελεστία όλο αυτό με τις κλωστές, τις βελόνες και το ψαλιδάκι μου.
Εκείνο το καλοκαίρι της Πέμπτης δημοτικού μυήθηκα και στο βελονάκι από την αγαπημένη μου κρητικιά γιαγιά! Και εκείνη, περήφανη για τα επιτεύγματά
μου, φρόντιζε να πληροφορεί γνωστούς και συγγενείς ότι με είχε μάθει βελονάκι!
Μερικά χρόνια πέρασαν και στη Δευτέρα Γυμνασίου η μαμά μου αγόρασε ρ
απτομηχανή! Δεν μπορούσα παρά να ασχοληθώ με αυτό το καινούργιο απόκτημά μας και έτσι ξεκίνησα να ράβω το ένα μετά το άλλο τα ρούχα της Barbie μου, τσαντάκια, πορτοφολάκια, θήκες για γυαλιά, νεσεσέρ και αργότερα αποκριάτικες στολές, κουρτίνες, σεντόνια...
Τελευταία έμαθα κοφτό κέντημα και το πλέξιμο του κορδονιού. Δασκάλα μου η αγαπημένη μου πεθερά που φρόντιζε πάντα να με ενθαρρύνει και να με παινεύει λέγοντάς μου ότι "η μαθήτρια ξεπέρασε τη δασκάλα"! Είχα να μάθω πολλά ακόμα
απο αυτήν αλλά ο καλός Θεός είχε άλλα σχέδια...

Με τον καιρό εξοικειώθηκα με το διαδίκτυο και έφτιαξα αυτό το μπλογκάκι!
Γνώρισα όλες εσάς, επισκέπτομαι τα σπίτια σας και γεμίζω νέες ιδέες!
Μαθαίνω καινούργια πράγματα και υλικά!
Διευρύνω τη φαντασία μου και εμπνέομαι!
Και έτσι εξελίσσομαι...

Ευχαριστούμε Ειρηνούλα για την πρόσκληση να γράψουμε από που ξεκινήσαμε τη δημιουργική μας ζωή, έτσι απλά...
Ήταν μια ωραία ιδέα που με πήγε πολλά χρόνια πίσω και μου έφερε στο μυαλό ευχάριστες αναμνήσεις!!!

Καλό μήνα σε όλες και όλους!
Και όμορφη, μυρωδάτη Άνοιξη!!!

ΥΓ: Λυπάμαι που η ανάρτηση δε συνοδεύεται από τις ανάλογες φωτογραφίες αλλά, όπως γνωρίζετε ήδη οι περισσότερες, είμαι μακριά από το σπίτι μου...άρα και από τις δημιουργίες των περασμένων χρόνων!

36 comments:

πουαντερι said...

Ειδες λοιπον; αν εχεις τα ερεθίσματα μεσα στο σπιτι παντα κατι απο ολα θα το μαθεις. Εσυ βεβαια οτι εβλεπες το εκανες δικο σου.
Μακαρι και τα παιδια μας να μας ακολουθησουν Μαρινα μου μπραβο σου για ολα!!!!

πουαντερι said...

Αληθεια πως ειναι η κορη σου; ξεχασα να ρωτησω.

Anonymous said...

Εχεις μακρά θητεία, Μαρίνα μου, και δασκάλες που στάθηκαν δίπλα σου με υπομονή και αγάπη. Το σημαντικό είναι ότι σε μύησαν σε ασχολίες που κατόπιν υιοθέτησες και αγάπησες.
Δε χρειάζονται τα έργα σου για να πειστούμε για τη νοικοκυροσύνη σου.

Όσο για την εκπομπή κι εγώ την έβλεπα μετά μανίας, όπως και το art attack. Το θυμάσαι αυτό; Τώρα έχει η ΝΕΤ "ό,τι φτιάχνεται, το φτιάχνετε". Το βλέπεις εκεί;

Καλό μήνα! Και βάλε κόκκινη κλωστίτσα, μη σε κάψει ο ήλιος του woluwe!

Χρυσούλα

Asteri (Maria) said...

Την έβλεπα κι εγώ αυτή την εκπομπή :)
Γλυκά φιλιά
Καλό μήνα

Ξανθή said...

Καλό μήνα!!!χρυσοχέρα!!!

elena said...

Είναι τόσο ωραίο να έχεις κάποιον να σου δείξει και να σε καθοδηγήσει, είσαι πολύ τυχερή! Κι αυτά που φτιάχνεις τωρα, ειμαι σιγουρη οτι σου φερνουν αναμνήσεις απ'άυτους τους ανθρώπους...

λΕλένη said...

Και εγώ το art at attack έβλεπα, τα υπόλοιπα δεν τα ξέρω!!! Αλλά τι γλυκό που είχες πάντα δίπλα σου κάποιο να σου δείχνει και να σε καθοδηγεί αργά αλλά σταθερά σε πράγματα που αγαπάς!!! Πολύ γλυκιά η ιστορία! Μπράβο σε μαμάδες, δασκάλες, γιαγιάδες και πεθερές!!!
Φιλιά και καλό μήνα!!!

Marina said...

@πουαντερί
Τα ερεθίσματα είναι σημαντικός παράγοντας! Ναι ευτυχώς η κόρη μου είναι μια χαρά!!!

@alla logia
Δεν την ξέρω αυτή την εκπομπή της ΝΕΤ αλλά τώρα που μου το είπες θα την ψάξω!

Marina said...

@Asteri
Με αυτές τις εκπομπές μεγαλώσαμε!!!
Φιλιά!!!

@Ξανθή
Ευχαριστώ...ευχαριστώ!!!

@elena
Πολλές αναμνήσεις, έχεις δίκιο! Και διαπιστώνω πόσο μου λείπουν...

Lila Xagorari said...

Καλό μήνα, πολύχρωμο κι ευωδιαστό σαν λουλούδι της Άνοιξης!!!

Χαρά Θεοδωρίτση said...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!
Μαρινάκι εύχομαι ναναι μακρύ το ταξίδι και να εμπλουτιστεί και μ άλλες εμπειρίες!
Πολύ όμορφο και νοσταλγικό ταξίδι πάντως. Αχ, αυτές οι γιαγιάδες!!!
Βελονάκι και κέντημα, ήταν εκ των ουκ άνευ.Ας είναι καλά εκεί που βρίσκοντα.
Μακάρι να μπορούσαμε να περάοσυμε το ελάχιστο απ ό,τι πήραμε εμείς στα δικά μας εγγόνια!
ΑΝοιξιάτικα φιλάκια

Unknown said...

Καλό μήνα κι απο εμένα!!! Πολύ όμορφα μας τα είπες!!!

Μαiρη said...

Συνήθως κάποιο οικείο πρόσωπο μας μυεί...εγώ είχα την αδελφή μου, ήταν μεγαλύτερή μου κατά 11 χρόνια, έτσι, από μικρό παιδάκι ήξερα να πλέκω. Καλό μήνα σου εύχομαι!!!!

ayamlin said...

hi marina!
I tried to translate by the tool.
but it didn't work.
so I'm sorry I can't read your blog.
but you look so happy:)
I'm pleased you're happy:)

Ειρήνη said...

Μαρίνα μου τι όμορφα που τα λες!!!Φορεματάκι για τις barbie!Ναιιι,πώς το είχα ξεχάσει;;Ήμουν φανατική στο να τους ράβω!!!
Φιλάκια!!
Καλό μήνα!

Ανεράιδα said...

Τι μου θύμισες τώρα με το "Για να δούμε τι θα δούμε"!! Δε θυμάμαι καν τη θεματολογία της εκπομπής, μόνο ότι ήταν και μένα η αγαπημένη μου....προφανώς λογω των κατασκευών που πάντα με μαγευαν...Καλό μήνα!

ιρινι said...

Φαινότανε πως θα γίνης νοικοκυροκόριτσο!!!!Απο μικρό..στην τέχνη!!!
Μαρινάκι μου σου ευχομαι Καλό Μήνα,και με το καλό να υποδεχτείς την Ανοιξη!!!

manousina said...

Σε λίγα χρόνια θα αφηγείται η κόρη σου, πόσα πράγματα έμαθε από την μαμά!!!! Καλό μήνα

Rena said...

Καλό μήνα Μαρινάκι!
Οι φωτογραφίες σου είναι πολύ όμορφες,μυρωδάτες,δεν πειράζει που δεν έχεις ανάλογες της ανάρτησης γιατί γράφεις τόσο εκφραστικά που είναι σαν να μας τα ζωγραφίζεις!

NANTIA said...

Καλό μήνα Μαρίνα! Εύχομαι να συνεχίσεις το ταξίδι σου στις χειροκατασκευές και να φύγει η κακοκεφιά των προηγούμενων αναρτήσεων!
Φιλιά!

Marie said...

Τα λουλούδια στα λουλούδια!!! ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ Μαρίνα μου και Καλή Άνοιξη!!!

magda said...

Έτσι τόσο όμορφα και νοσταλγικά που τα γράφεις μου θυμίζεις την γιαγιά μου που μου έμαθε βελονάκι, την μαμά μου που μου έδειξε την σταυροβελονιά και το ράψιμο.
Κοφτό δεν μπόρεσα να μάθω, ενώ η μαμά μου το ήξερε πολύ καλά ( στην Θεσσαλονίκη τότε υπήρχε Οικοκυρική Σχολή και η μαμά μου, εκεί είχε φοιτήσει ).
Όμορφα χρόνια, εγώ ακόμα ασχολούμαι αλλά τα παιδιά δεν στρώνουν τα κεντήματα πια ...
Καλό και δημιουργικό μήνα!
Φιλάκια

Ειρήνη said...

Χάθηκε το δικό μου σχόλιο;;; :(
Πολύ ωραίο το ταξιδάκι σου Μαρίνα μου!
Τα ρουχαλάκια της barbie τα είχα ξεχάσει!Εννοείται ότι κι εγώ έφτιαχνα!!
Σου έγραψα για το βιβλίο,δες το όταν μπορέσεις!
Σε φιλώ!

Marina said...

@Λίλα
Σου ανταποδίδω τις ευχές!

@Χαρά
Μακάρι να ζούσαν να μας μάθουν και άλλα...

@Μαρία Ζ
Σ'ευχαριστώ!!!

@Μαίρη
Αδερφή και δασκάλα στο εργόχειρο, ότι καλύτερο!!! Ευχές επίσης...

Marina said...

@Αyamlin
I'll try to see what's wrong with the translator! Yes...I'm having a wonderful time here!

@Ειρήνη
Ρούχα στην κούκλα μου από τα ρετάλια της βιοτεχνίας ρούχων απέναντι από το σπίτι μου! Τι σκαρφιζόμασταν τότε!!!

@Ανεράιδα
Και εγώ θυμήθηκα κάτι Κυριακές που πηγαίναμε στην εξοχή και μάλωνα με τους γονείς μου για να γυρίσουμε γρήγορα για να μην χάσω την εκπομπή! Κρίμα που δε θυμάμαι πως έλεγαν την δασκάλα των κατασκευών...

Phivos Nicolaides said...

Οι εκπομπές έδωσαν διέξοδο στις δημιουργικές σου ανησυχίες. Μπράβο σου.

Vita said...

Πάντα να είσαι γερή και δημιουργική Μαρίνα μου. Καλημέρα!

Marina said...

@RIRI
Ευχαριστώ...

@manousina
Μακάρι...Δείχνουν να τους αρέσουν λίγο-λίγο...

@rena
Θα ήθελα να είχα όμως και τα πρώτα μου εργόχειρα που τα έχω φυλαγμένα από τότε...

Marina said...

@ΝΑΝΤΙΑ
Το κέφι πάει και έρχεται...Σαν καράβι...

@marie
Ευχαριστώ καλή μου!

@magda
Ώστε έχεις και εσύ μια αντίστοιχη ιστορία! Κρίμα που δεν έμαθες κοφτό, είναι πολύ η μεγάλη ικανοποίηση όταν πια το τελειώνεις και το κόβεις. Και μη στεναχωριέσαι και οι κόρες μου το ίδιο μου λένε: "τι κάθεσαι βρε μαμά και στραβώνεσαι...δε θα τα στρώσουμε ποτε..." αλλά εγώ εκεί!!! Μου περνάει και η ώρα και ελπίζω ότι θα αλλάξουν μυαλά στο μέλλον!

Marina said...

@Ειρήνη
Δε χάθηκε κοριτσάκι μου! Απλά άργησα να τα εμφανίσω! Το είδα το βιβλίο και θα το πάρω! Για να το προτείνεται και πολλές μπλογκοφιλενάδες παει να πει πως θα αξίζει!

@Phivos Nicolaides
Ήταν η αρχή....!

@Vita
Καλημέρα και σε σένα! Ευχαριστώ πολύ!

dhmhtra said...

Καλό μήνα και καλή Αποκριά!
Μου αρέσουν οι φωτογραφίες σου ...και το ΡΟΖ χρώμα σου!

lourdi lourdaki said...

ΗΡΘΑ ΓΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!
ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ..
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΤΟ ΜΠΛΟΚΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ ΟΛΕΣ!!!
ΣΕ ΦΙΛΩ ΜΟΥΑΤΣ!!!!!!!

Marina said...

@dhmhtra
Ευχαριστώ...μακάρι να ήταν όλες δικές μου!!! Οι πρώτες δύο είναι δανεικές από το google! Η τελευταία από τον τόπο μου!

@lourdi lourdaki
Και εγώ σε φιλώ! Τρία χρόνια γυρίζω στις μπλογκογειτονιές και έπρεπε να φύγω από την Ελλάδα για να ανακαλύψω ότι υπάρχουν εκατοντάδες ελληνίδες που μπλογκάρουν με πάθος όπως εγώ...Και ανάμεσα σε αυτές να ξεχωρίσω και διαμάντια...!

creationsbyeve said...

τι τυχερή να έχεις δίπλα σου τόσες δασκάλες!!1εγώ είχα δυο γιαγιάδες ανεπρόκοπες χαχα, αλλά ευτυχώς έχω μια μαμά πολύ καλλιτεχνική και χρυσοχέρα που μου έμαθε τα πάντα από μικρή (ξεκίνησα με κροσέ ρουχαλάκια για τη Μπάρμπυ μου) :)
αλλά εμείς εγώ πρόλαβα και το μάθημα των οικοκυρικών στο Γυμνάσιο!!!
φιλιά και καλό μήνα!!χαίρομαι που σε βρήκα!!

Marina said...

@creationsbyeve
Και εγώ χαίρομαι!!! Να'σαι καλά να δημιουργείς!!!

ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΟΥΣ ΚΟΥΣ said...

marina mou xipnises polles anamniseis!!! na eisai panda dimiurgiki!