Καλά Χριστούγεννα!!!

Υγεία, αγάπη και χαρά για όλο τον κόσμο!

 Ας βρουν όλοι οι άνθρωποι ζεστασιά ψυχής αυτά τα Χριστούγεννα...!

Που είναι η χαρά της ζωής;;;

Το βρήκα στο μπλογκ της meanan και μου επέτρεψε να το δημοσιεύσω. Το αφιερώνω σε όλες εμάς που καθόμαστε και σκάμε για τ'ασήμαντα και ξεχνάμε τα σημαντικά της ζωής....

 

«Αναρωτιέμαι μερικές φορές: είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;

Μούτρα. Ν’ αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Τη μέρα, την κάθε σου μέρα. Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις. Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές. Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές. Να περιμένεις μεγάλες στιγμές. Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις. Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.

Και να μη βλέπεις πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους. Σ’ εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται. Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους. Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου, την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.

Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά. Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα. Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς. Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.

Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου. Κάθε μέρα αποτυγχάνω. Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή. Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους. Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους. Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα.

Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ. Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν. Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα».

Οδυσσέας Ελύτης

 

Στολίστε, φτιάξτε τις λιχουδιές σας και αγκαλιάστε τους γύρω σας!!!

Καλή προχριστουγεννιάτικη εβδομάδα!!!

 

 

 

Ακούσατε...ακούσατε!!!! Giveaway....

 ....από τις Κερασόπιτες!!!

 

Όσες πιστές...προσέλθετε!!!

Η πεταλούδα της αγάπης!

Η πρώτη μπομπίνα της μεταξωτής κλωστής που πλέκω είχε τελειώσει, είχα κουραστεί να κάθομαι τόση ώρα και σηκώθηκα να φτιάξω ένα φλυτζάνι καφέ και να πετάξω το πλαστικό της μπομπίνας. Και τότε μου ήρθε η ιδέα: "θα φτιάξω ένα μικροσκοπικό κουμπαρά!!!" Έτσι και έγινε...

Συγκέντρωσα τα υλικά μου

 και μέσα από το μπομπινάκι ξεπήδησε....

μια πολύχρωμη πεταλούδα!!! 

Αμέσως άνοιξε τα φτερά της και πέταξε για τη Θεσσαλονίκη να συναντήσει και άλλους φίλους και όλοι μαζί να κάνουν χαρούμενα πολλά παιδικά προσωπάκια!!!

 Σημείωση: Τα κερματάκια μπαίνουν στο σωλήνα της μπομπίνας! Βγαίνει η πεταλουδίτσα, ρίχνεις το κερματάκι σου και ξαναμπαίνει η πεταλουδίτσα!

Διαβάστε παρακάτω που μπορείτε να βρείτε την πεταλούδα της αγάπης με τους φίλους της!!! 

Καλή επιτυχία και συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία των ελληνίδων μπλόγκερς! 

Ιδιαίτερα ευχαριστώ τη Ρένα Χριστοδούλου που με παρακίνησε να κάνω κάτι τόσο μικρό για ένα τόσο μεγάλο σκοπό!!!!

H λύση του μυστηρίου του πράσινου φωτιστικού!

Κοιτάζοντας αυτό το σμαραγδί αριστούργημα δε μπορούσα να φανταστώ ότι ήταν κατασκευασμένο από 6.100.000 πτερύγια σκαθαριών!!! Ονομάζεται  Heaνen of Delight  (ο ουρανός της απόλαυσης, της χαράς) και βρίσκεται στην αίθουσα των κατόπτρων, στο Βασιλικό Παλάτι των Βρυξελλών.

Κατά τον 19ο αιώνα, ήταν σύνηθες για τον βασιλιά του Βελγίου να δίνει χώρο στο Βασιλικό Παλάτι σε σύγχρονους καλλιτέχνες. Αυτή η παράδοση πέθανε μαζί με τον βασιλιά Λεοπόλδο Β, το 1909. Στις μέρες μας όμως, η βασίλισσα Πάολα αποφάσισε να αναβιώσει το έθιμο μ' ένα έργο τέχνης από τον καλλιτέχνη Jan Fabre.

 
Με τη βοήθεια 29 νέωνκαλλιτεχνών ο Fabre δημιούργησε αυτό το έργο. Τα σκαθάρια που χρησιμοποίησαν συγκεντρώθηκαν κυρίως από την Ταϊλάνδη, όπου τα έντομα αυτά τρώγονται ως λιχουδιά! Τοποθετήθηκαν δε έτσι ώστε ν'αντανακλούν πράσινο ή μπλε φως, ανάλογα με τη γωνία από την οποία τα κοιτάζει κανείς.

  

Σας βεβαιώνω ότι το κοίταξα με ανάμεικτα συναισθήματα! Το μεγαλείο της φύσης είναι θαυμαστό ως προς τα δημιουργήματά της, όμως ο άνθρωπος....πως μπόρεσε να "δει" όλη αυτή την κατασκευή πίσω από τα φτερά αυτού του καημένου σκαθαριού;;;

Γλυκιά μου....Conna....κέρδισες! 

Εσύ κληρώθηκες μέσα από τις λιγοστές σωστές απαντήσεις και εσύ θα λάβεις το δωράκι σου! 

 

Μείνετε συντονισμένες γιατί ανακάλυψα πως πολύ μου αρέσει να κάνω παιχνιδάκια και να χαρίζω δώρα και χαρά!!!

 Σκέφτομαι κάτι μαγειρικό για το μήνα που έρχεται....

Θα επανέλθω σύντομα!

Πάρτε τη...βοήθεια του κοινού(της Μαρίνας δηλαδή...)!

Τόσο πολύ σας δυσκόλεψα βρε κορίτσια;;; 

Βάλτε καλέ λίγο φαντασία...!!! 

Τι είναι πράσινο, σμαραγδί στη φύση;;;

Όχι δεν είναι η φίλη μας η Σμαραγδένια:)

Προς βοήθειά σας βάζω και δεύτερη φώτο και αναμένω νέες προσπάθειες, μια και οι προηγούμενες...δεν ευδοκίμησαν!!!

Οι νέες σας απαντήσεις παρακαλώ σ'αυτή την ανάρτηση!!!

Α...ναι!!!

 Εκτός από την νέα προσπάθειας σας, διαδώστε το ανά τον κόσμο για να πέσουν και άλλες ιδέες στο τραπέζι!!!...Μέχρι τις 11 του Νοέμβρη, έτσι;

Καλή βδομάδα σε όλους μας!!!

Κουίζ για ανθρώπους με φαντασία!

Για ελάτε....Μαζευτείτε όλες κοντά-κοντά....

Ας παίξουμε μπας και ξεχάσουμε ότι δυσάρεστο συμβαίνει! 

Η ερώτηση είναι: 

από τι είναι φτιαγμένος αυτός ο πολυέλαιος;

Εεεε....όχι και σιγά τον πολυέλαιο!!! Αυτός που τον έφτιαξε παιδεύτηκε πολύ αφού έπρεπε να....και μετά να..... 

Θα ήθελα ακριβείς (όχι ακριβές...χα...χα...) απαντήσεις!

Το δώρο (που ακόμα αναζητείται....)θα το κερδίσει όποια απαντήσει σωστά και αν οι απαντήσεις είναι περισσότερες θα κερδίσει αυτή που θα κληρωθεί!

Αρχίστε να σκέφτεστε από....ΤΩΡΑ(!!!)....και μέχρι τις 11 Νοεμβρίου!

Καλή επιτυχία!!!

Χρόνια πολλά στα....

...Δημητράκια

 (Μήτσους και Δημητρούλες)

 όλου του κόσμου!

Και τον δικό μου αγαπημένο Δημητράκο να τον χαίρομαι πάντα υγιή και χαρούμενο!

Δανεικό από το Υoutube, τέλειο για την περίσταση!!!
Τραγουδά το Τρίο Μπελκάντο!

(δημιουργία της axtida2)

Ότι ονειρευόμουν....

Είναι τόσο εύκολο να είναι κανείς ευτυχισμένος...

Αρκεί να εκτιμάει ότι υπάρχει δίπλα του...

Αφιερωμένο....και μη με ρωτήσετε "που;"....είναι αυτονόητο...

Το τσίζ κέικ του αρχάριου!

Το ονόμασα έτσι γιατί μπορεί να το φτιάξει ακόμα και κάποιος που δεν ασχολείται και πολύ με τη ζαχαροπλαστική ή είναι νέος στο άθλημα! Ακολουθείστε τις οδηγίες και η επιτυχία είναι σίγουρη!

Υλικά:

1 πακέτο digestive (τα κλασικά)

150 γρ. βιτάμ λιωμένο

400 γρ. τυρί Philadelphia

5 κουτ. σούπας ζάχαρη άχνη

1 βαζάκι μαρμελάδα της αρεσκείας σας

Εκτέλεση:

Λιώνουμε το βούτυρο και το αποσύρουμε απ' τη φωτιά.Κάνουμε τα μπισκότα σκόνη στο multi και τα ρίχνουμε στο βούτυρο. Ανακατεύουμε καλά να υγρανθούν τα μπισκότα και τα στρώνουμε σαν βάση στο σκεύος που θα φτιάξουμε το γλυκό. Εγώ χρησιμοποιώ ένα ταψάκι με αποσπώμενη βάση με διάμετρο 25 εκ..Χτυπάμε στο μίξερ το τυρί, την κρέμα γάλακτος και τη ζάχαρη μέχρι να πετύχουμε μιά σφιχτή κρέμα. Την απλώνουμε πάνω από τη βάση. Απλώνουμε πάνω από την κρέμα την μαρμελάδα. Βάζουμε το γλυκό στο ψυγείο ώσπου να σφίξει αρκετά.

Σημ.1: Αν η μαρμελάδα είναι σφικτή, την αδειάζουμε σ'ένα πιάτο και την πατάμε μ'ένα πηρούνι ώσπου να γίνει όσο ρευστή χρειάζεται για να την απλώσουμε πάνω στην κρέμα.

Σημ.2: Αυτή την φανταστική συνταγή τη βρήκα μέσα στο διαδίκτυο αλλά δε θυμάμαι που ακριβώς! Απλά την δημοσιεύω σαν δανεική, χωρίς να ισχυρίζομαι ότι είναι δική μου!

Είναι ένα γλυκό που θα συντροφεύσει άριστα το Κυριακάτικο τραπέζι σας ή το απογευματινό σας καφεδάκι!

Καλή επιτυχία!

Μικρό τραπεζομάντηλο, ροτοντάκι!

Νέο εργόχειρο στα σκαριά!

 Πρόκειται για ένα ροτοντάκι που πλέκω με μεταξωτή κλωστή. Το περίμενα τραπεζομαντηλάκι αλλά βγήκε αρκετά μικρότερο! Δεν πειράζει γιατί είναι πανέμορφο! Πλέκεται αρκετά γρήγορα, έτσι ελπίζω σύντομα να το δείτε και ολοκληρωμένο, παρόλο που με απασχολούν αρκετά και οι δουλειές του χειμώνα! 

Καλή και δημιουργική εβδομάδα σε όλους!

Απαντήσεις, κέρασμα και συναισθήματα...

Ξημερώματα 17 Σεπτεμβρίου του 1968 αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να δω πως είναι ο έξω κόσμος εκτός από την κοιλιά της μαμάς μου! Και εκείνη, απ'ότι θυμάμαι, ήταν αρκετά πρόθυμη να ελευθερωθεί, παρόλο που είχε περάσει μία εξαιρετική βραδιά βλέποντας δύο γουέστερν στο σινεμά και ύστερα, τρώγοντας με λαχτάρα δύο πιάτα ψαρόσουπα! Δάκρυα χαράς και συγκίνηση γέμισε το δωμάτιο όταν πρωτακούστηκε το κλάμα μου!

Δάκρυα όμως κυλούσαν στο πρόσωπό της και όταν, ύστερα από 25 χρόνια, με καμάρωνε να βαδίζω προς τον σύντροφό μου, κρατώντας το μπράτσο του πατέρα μου! Ήταν 18 Σεπτεμβρίου του 1993, μια μέρα που τη θυμάμαι σαν ένα πανέμορφο όνειρο! Και είναι πραγματικά απίστευτο αλλά έχουν περάσει 19 χρόνια από τότε,  μα νιώθω σαν να ήταν χθες!!!

 ***

Ευχαριστώ για τις ευχές-μαντεψιές σας !!!

Το ευχαριστήθηκα τούτο το παιχνιδάκι, μια και έτσι μοιράστηκα μαζί σας τη χαρά μου!

Έγραψα λοιπόν σε χαρτάκια τα ονόματα των κοριτσιών που απάντησαν και στις δύο "ερωτήσεις" μου, τα έβαλα σ'ένα βάζο, τ'ανακάτεψα καλά και....σας παρουσιάζω......την....Fan !!!

 Καλοφάγωτο το δωράκι σου!!! 

Ερώτηση δεύτερη...και τελευταία!

Τι έγινε σαν σήμερα πριν 19 χρόνια;;;

Οι απαντήσεις και τα...κεράσματα αύριο!!!

Ερώτηση πρώτη...

Τι έγινε σαν σήμερα πριν 44 έτη;;;

Περιμένω τις απαντήσεις σας...!

Πως τυλίγουμε σωστά ένα πλεκτό;

Είναι μια καλή ερώτηση...

Ύστερα από τόσο κόπο που θέλει κάθε εργόχειρο είναι κρίμα ένα κακό τύλιγμα να το καταστρέψει!

Έχω δει πλεκτά να ξεχυλώνουν, να κάνουν σημάδια που δε φεύγουν στο σίδερο ή να μην ισιώνουν ποτέ!Ειδικά τα εργόχειρα που δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν σύντομα θέλουν ιδιαίτερη φροντίδα στο τύλιγμα!

Ακολουθούν ακριβείς οδηγίες:

 

1)Σιδερώνουμε το εργόχειρο χωρίς να το κολλάρουμε με ειδικά σπρέι γιατί με τον καιρό κιτρινίζει.

2)Φτιάχνουμε ένα ρολό από τη βάση του χαρτιού κουζίνας όπως δίχνει η φώτο και το κολάμε με ταινία. 

Ύστερα το τυλίγουμε με λαδόκολλα, στρίβουμε τις άκρες και τις γυρίζουμε προς τα μέσα, στις τρύπες από το ρολό.

3)Διπλώνουμε στη μέση το εργόχειρο -αν αυτό είναι πολύ μεγάλο- και αρχίζουμε το τύλιγμα, προσέχοντας πάντα τις άκρες να μην τσαλακωθούν.

4) Όταν έχουμε τυλίξει όλο το ρολό βάζουμε μία καθαρή λαδόκολλα από πάνω και τυλίγουμε πάλι σαν λουκάνικο, στρίβοντας τις άκρες σαν καραμέλλα.

Είναι ιδανικός τρόπος αποθήκευσης, τόσο γιατί το εργόχειρο δεν φθείρεται, όσο και γιατί  με αυτό τον τρόπο δεν πιάνει καθόλου χώρο.

Ανατολή...

 Ανατολή στη Σαλαμίνα (Ελλάδα),
ακόμα φαίνεται το φεγγάρι...

Ανατολή στις Βρυξέλλες (Βέλγιο),
οι πρώτες αχτίδες φωτίζουν τον ουρανό...

Η πριγκίπισσα με τα τατουάζ

Τα μυστικά ομορφιάς της πριγκίπισσας του Ουκόκ, από τα Όρη Αλτάι της Σιβηρίας, έρχονται στο φως 2.500 χρόνια μετά το θάνατο της. Το σώμα της νεαρής πριγκίπισσας, που βρέθηκε μουμιοποιημένο πριν από 19 χρόνια και υπολογίζεται ότι θάφτηκε όταν εκείνη ήταν 25 χρόνων. Διατηρήθηκε σε άριστη κατάσταση χάρη στη φυσική συντήρηση που του παρείχε το μόνιμα παγωμένο έδαφος του οροπεδίου Ουκόκ, στα 2.300 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.

 Οι Ρώσοι επιστήμονες, λοιπόν, αποφάσισαν να μοιραστούν με το κοινό τα συμπεράσματα της πολυετούς έρευνας τους και να μας πουν τα πάντα για την πριγκίπισσα με τα τατουάζ, η οποία είχε αδυναμία στο μακιγιάζ και τα εξωτικά καπέλα. Σύμφωνα με τους Times της Σιβήριας «Ανάμεσα στα ευρήματα υπήρχε και ένα νεσεσέρ, τοποθετημένο δίπλα από τον αριστερό μηρό της, μια βούρτσα απολέπισης- κατασκευασμένη από τρίχες αλόγου μάλλον, και κομμάτι από ένα μολύβι ματιών».

Σε εξίσου καλή κατάσταση βρέθηκε και ο ρουχισμός της, ο οποίος παρουσιάζει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον από ιστορικής πλευράς, αφού αποδεικνύει ότι η σκυθική φυλή Παζιρίκ, που κατοικούσε στην απομονωμένη νότια Σιβηρία, διατηρούσε ισχυρές εμπορικές σχέσεις με περιοχές της Κίνας, της Ινδίας, του Ιράν και της Μεσογείου.

Για τη μακριά, μάλλινη φούστα της πριγκίπισσας είχαν χρησιμοποιηθεί βαφές από την Ανατολική Μεσόγειο ή το Ιράν ενώ η μεταξωτή της μπλούζα εικάζεται ότι είχε σχεδιαστεί στην Κίνα αν και το ύφασμα είχε μάλλον αγοραστεί από την Άσσαμ της Ινδίας ή από κάποιο μέρος της νοτιοανατολικής Ασίας. Το σύνολο ολοκληρωνόταν από ένα ζευγάρι λευκές μπότες, που έφταναν μέχρι πάνω από το γόνατο, ώστε να την προστατεύουν από το κρύο.

Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι η άνεση έμπαινε πάνω από την κομψότητα, αφού τα υφάσματα των ρούχων αυτών των Σκυθών ήταν μάλλον ελαφριά για τις θερμοκρασίες στις οποίες ζούσαν.

Σύμφωνα πάντως με τους ρώσους επιστήμονες, το πιο εντυπωσιακό εύρημα ήταν η περούκα που «κοσμούσε» το ξυρισμένο κρανίο της πριγκίπισσας. Η μάλλον εξεζητημένη περούκα της, είχε μήκος 68.65 εκατοστά και πάνω της «κούρνιαζαν» 15 ομοιώματα πουλιών, συμβολίζοντας πιθανώς «Το δέντρο της ζωής». Μάλιστα τις διαστάσεις της περούκας- στέμματος, τις έλαβαν υπ' όψιν και κατά την ταφή της, αφού στον κορμό δέντρου, στον οποίο τοποθέτησαν το σώμα της, είχαν δημιουργήσει και μία ειδική προστατευτική θήκη μήκους 84 εκ.

Η σορός της, όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες, θα μεταφερθεί από το επιστημονικό ινστιτούτο του Νοβοσιμπίρσκ σε ειδικά κατασκευασμένη σαρκοφάγο ώστε να την επισκέπτεται το κοινό.

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ

Καλό φθινόπωρο!

Πότε πέρασε και αυτό το καλοκαίρι ούτε το κατάλαβα!

Όταν βρέθηκα στο αεροδρόμιο για την επιστροφή, μου έμοιαζε αστείο ότι βρισκόμουν πάλι εκεί ύστερα από δύο μήνες!

Αύγουστο μήνα, οι Άλπεις χιονισμένες!

Δύο μήνες με πολύ ζέστη (ήμουν συνέχεια...λάσπη! Τόσο βορειοευρωπαία έγινα;;;),

με πολλές δουλείες (έπρεπε να κάνω κάποιες επισκευές ώστε να είναι το σπίτι έτοιμο για την τελική επιστροφή...),

με πολλούς πόνους (τι να σου κάνει η έρμη η μεσούλα μου και ο φίλος της ο αυχένας, διαλύθηκαν με τον ύπνο που έκανα στο φουσκωτό στρώμα....)!

Παρόλα αυτά -φτάνει η γκρίνια- έκανα τα μπανάκια μου, απόλαυσα τις ανηψιές μου, αγνάντεψα τη θάλασσα,

Το απέραντο γαλάζιο!

  χάιδεψα τα λουλούδια μου, είδα κάποιες φίλες μου! 

Ξανθή και Άρτεμις,

 Εκείνες που δυστυχώς δεν πρόλαβα να συναντήσω....του χρόνου, να'μαστε καλά κορίτσια!(Σωσώ, Γωγώ εσάς εννοώ!!!)

Καλό φθινόπωρο να έχουμε όλοι μας!

Δύναμη, υπομονή και κουράγιο για να αντιμετωπίσουμε ότι έρχεται...

Ευχές στις αγαπημένες μου!

 Στα Αλεξανδράκια της καρδιάς μου....

Το Πάσχα του καλοκαιριού.

Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι μια Θεομητορική εορτή των Χριστιανικών Εκκλησιών, η οποία εορτάζεται στις 15 Αυγούστου. Στην Ελλάδα γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε πολλά μέρη της χώρας, ονομάζεται δε και «Πάσχα του καλοκαιριού». 

Κατά την παράδοση, όταν η Παναγία πληροφορήθηκε άνωθεν τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ανέφερε το γεγονός στους Αποστόλους. Επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος. Η Παναγία ανελήφθη στους ουρανούς.

Xρόνια πολλά σε όλους τους χριστιανούς και ιδιαίτερα στους εορτάζοντες! 

(Πληροφορίες από τη Βικιπαίδεια.

Φώτο από το google.)

Η Αγία Μαρίνα

Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ,. από γονείς ειδωλολάτρες. Η μητέρας της πέθανε όταν η Μαρίνα ήταν πολύ μικρή και ο πατέρας της ανέθεσε την ανατροφή της σε μια εξαιρετική γυναίκα, η οποία ήταν κρυφή Χριστιανή. Έτσι η Μαρίνα από την νηπιακή της ηλικία βρέθηκε σε περιβάλλον Χριστιανικό.

Σε ηλικία 15 ετών, αποκάλυψε στον πατέρα της ότι είναι Χριστιανή και εκείνος συγκλονισμένος και μη ξέροντας τι να κάνει για να την συνετίσει, πήρε την απόφαση να την καταγγείλει στον Έπαρχο Ολύμβριο.

Αυτός διέταξε να την συλλάβουν για ανάκριση. Όταν παρουσιάστηκε μπροστά του, η Μαρίνα άφοβα ομολόγησε ότι είναι Χριστιανή. Αυτός προσπάθησε να την μεταπείσει, αλλά μάταια. Τότε διέταξε να την φυλακίσουν. Τα μαρτύρια που ακολούθησαν ήταν τρομερά. Το καθένα πιο σκληρό από το άλλο. Η Αγία όμως δεν λύγισε. Κανένα κακό δεν στάθηκε ικανό να της κάμψει την θέληση και να την κάνει να αρνηθεί την πίστη της.

Όταν ο Ολύμβριος την κάλεσε για δεύτερη φορά και διαπίστωσε ότι η πίστη της ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά οι πληγές της ως εκ θαύματος, έκλεισαν και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, πολλοί παρευρισκόμενοι να ασπαστούν τον Χριστιανισμό.

Μπροστά σε αυτό τον «κίνδυνο» ο Έπαρχος Ολύμβριος, τελικά την αποκεφάλισε. Η εκκλησία μας τιμά την μνήμη της στις 17 Ιουλίου.

(Πηγή http://www.agmarina.gr )

***

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας!

Λυπάμαι που δεν σας επισκέπτομαι συχνά ή δεν απαντώ στα μηνύματά σας αλλά δεν είναι εύκολη η πρόσβασή μου στο διαδίκτυο από τότε που ήρθα στην Ελλάδα!

 Να περνάτε όλοι καλά, δίπλα στα αγαπημένα σας πρόσωπα, κάτω από τη δροσιά ενός δέντρου ή μέσα στα γαλανά νερά της θάλασσας!

Έρχομαι...!!!

Δεν είναι απειλή...χα...χα...!!!

 Απλά ήρθε η ώρα....Έφτασε η στιγμή...

Καλοκαιρινές διακοπές στην Ελλάδα!!! 

Μα είναι καλοκαίρι;;; Εδώ κρυώνουμε, φοράμε μακρυμάνικα, και κοιμόμαστε με κουβέρτες!!!

Μόλις είδα το δελτίο καιρού και αναρωτιέμαι: πώς θα προσαρμοστώ μέσα σε τρεις ώρες από τους 17 βαθμούς Κελσίου στους 35;

Οι πρώτες μέρες θα είναι σωστό βασανιστήριο: 

ίδρωνε-ξεϊδρωνε! 

Συνήθισα στο κρύο βλέπετε...

Όμως....

Θα δροσιστώ στη θάλασσα!!! Αχ πόσο μου'χει λείψει!!! 

Θα δω συγγενείς και φίλους που τόσο αγαπώ!!!

Θα φάω άφθονα φρέσκα φρούτα!!!

Θα κάνω δίαιτα!!! Μ'όλο αυτό το κρύο στο Βέλγιο τρώγω ασταμάτητα!!!

Θα ρουφήξω ήλιο!!! Έχω γίνει πιο άσπρη και από  φάντασμα!!!

Θα αγοράσω κλωστές!!! Νέοι πλεκτικοί στόχοι στον ορίζοντα!!!

Και φυσικά θα συναντήσω κάποια...κοριτσάκια που μου έχουν ανοίξει την καρδιά τους και την αγκαλιά τους!!! 

Το καλοκαίρι μου μόλις τώρα αρχίζει!!!

Καλό καλοκαίρι λοιπόν!!! 

Τραπεζοκαρέ με βελονάκι και λινό!

Καλές μου γειτόνισσες είμαι στην ευχάριστη θέση να σας πω ότι το ποταμάκι μου έφτασε στον προορισμό του, δηλαδή έγινε λιμνούλα στο τραπέζι μου!!!

Ύστερα από πέντε ολόκληρα χρόνια κατάφερα να τελειώσω το τραπεζοκαρέ μου! 

Πέρασε πολλά στάδια που μπορείτε να τα δείτε εδώ, ξεκινώντας στην Ελλάδα και τελειώνοντας στο Βέλγιο! Το "απάτησα" βέβαια αρκετές φορές φτιάχνοντας και άλλα πράγματα ενδιάμεσα!

 Το βαρέθηκα, το έβαλα στην άκρη, έπιασα άλλα εργόχειρα αλλά δεν το ξέχασα!

Να'ναι καλά και η Σωσώκα που με παρακίνησε τελευταία!!!

*

Πρώτη μου κίνηση μια τούμπα στον αέρα για να γιορτάσω το γεγονός...

 Ακολούθησε η γνωστή ιεροτελεστία: 

σιδέρωμα, κολλάρισμα, στρώσιμο, θαυμασμός, φωτογράφιση!!!

Τελικά άξιζε ο κόπος, το αποτέλεσμα με αποζημείωσε! 

Συμβουλές από την Κρήτη!

Ρακί και λύρα και βιολί λαούτο και παρέα
αυτά αν έχουμε μαζί περνάμε όλοι ωραία!

*

Το φάρμακο τσι λύπης μου το' χω εγώ σβησμένο
οντε θωρρώ στο βλέμμα σου χαμόγελο ανθισμένο! 

*

 Μη φοβηθείς τον ανθρωπο που λέει την αλήθεια
μα να φοβάσαι πάντα αυτους που λένε παραμύθεια!

*

 Ασε τα πρέπει μακριά, τα θέλω να κοιτάξεις
παρ'τη ζωή στα χέρια σου, τη μοίρα σου ν'αλλάξεις!

Και για την Ελλάδα μας:

Τετοια πατρίδα ομορφη δεν εξαναδα φως μου,
τσι χωρες απου εγυρισα στα περατα του κοσμου! 

Καλό βόλι την Κυριακή, με λογική και σύνεση!

Σημ.: Οι μαντινάδες είναι από το mantinades.gr 

και η φώτο από το rethymnoguide.gr

Η "δική" μου Ζωρζ Σαρρή...

Ήταν το πρώτο βιβλίο που μου χάρισαν, ίσως και η αρχή για να αγαπήσω τη λογοτεχνία!

Το ξεφύλλισα, χάιδεψα το γυαλιστερό του εξώφυλλο και μετά κοίταξα την περίληψη στο πίσω μέρος. 

Μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον! Άλλωστε με είχε κεντρίσει και η φράση του πατέρα της φίλης μου που μου το δώρισε: "για να καταλάβεις μια εποχή...τι ζήσαμε..."

Μετά αναζήτησα το όνομα του συγγραφέα: Ζωρζ Σαρρή! Μα ποιός είναι αυτός;;;

Το ποιός ήταν "αυτός" το ανακάλυψα διαβάζοντας το δεύτερο βιβλίο της και μετά το τρίτο....τέταρτο.....
*

Εχθές την άκουσα στην τηλεόραση να λέει ότι "νιώθω νέα γιατί γράφω για νέους". Στα δικά μου μάτια  αυτό ήταν και είναι αλήθεια! Ήταν η δική μου "φίλη", συνδεδεμένη για πάντα με τα παιδικά μου χρόνια, η συντροφιά μου τα καλοκαίρια, η απόδρασή μου σε παρέες παιδιών, άτακτες, συνετές, περίεργες να ανακαλύψουν τον κόσμο, όπως πρόσταζε και η δική μου ηλικία!!!
* 

Δάκρυσα όταν έμαθα πως "έφυγε" ! Όμως μόνο αυτό....Ίσως γιατί ξέρω πως θα είναι για πάντα εκεί, στα ράφια της βιβλιοθήκης μου, ο προσωπικός μου μικρός "θησαυρός"! Ίσως γιατί για μας τους αναγνώστες, ο συγγραφέας ζει για πάντα μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του!

Καλό ταξίδι Κυρία Ζωρζ Σαρρή!

Το χαμόγελό σας....

Αφιερωμένο σε όλους μας,

 ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες!!!

Στην Ξανθούλα που είναι και Ασπρούλα....

Τη γνώρισα μέσα από την μπλογκογειτονιά!

Έγινε φίλη μου όταν πέρα από τις συνταγές μοιραστήκαμε και προσωπικά μας θέματα!

Τη συνάντησα πέρσι το καλοκαίρι και σιγουρεύτηκα ότι η εικόνα που είχα σχηματίσει για εκείνη -εξ αποστάσεως- ήταν πέρα για πέρα αληθινή: ένας αξιοπρεπέστατος άνθρωπος, με χιούμορ, ευαισθησίες και προβληματισμούς που βασανίζουν όλους μας!

Τελευταία έθεσε το ερώτημα αν αξίζει...αν πρέπει να συνεχίσει να γράφει στο μαγειρικό μπλογκ που διατηρεί εξαιτίας της ανέχειας και των δυσκολιών που βιώνουν πολλές οικογένειες στην Ελλάδα.

Δεν θα της απαντήσω σήμερα με λόγια αλλά με πράξεις....

"Σολωμός με πιπεριές και χυμό πορτοκάλι" 

πριν....

και μετά....

από την Ασπρούλα μας, στο τραπέζι μου!!!

Ένα απλό ψαράκι που έγινε γκουρμέ με τις παρεμβάσεις της και έκανε τις κόρες μου να το αγαπήσουν! 

Να'σαι καλά Ξανθή μου!!! 

 Να απολαμβάνεις το χόμπυ σου όσο και εμείς τα πιάτα σου!!!

Φουρφουρίνια: ένα εύκολο και γρήγορο σνακ!

Είναι βραδάκι και δεν ξέρεις τι να τσιμπήσεις;

Έρχονται φίλοι ξαφνικά και αναρωτιέσαι τι να τους σερβίρεις μαζί με το κρασάκι ή τη μπύρα;

Έχεις παιδικό πάρτι στο σπίτι και πρέπει να ετοιμάζεις γρήγορα μεζεδάκια;

Μία είναι η λύση: τα φουρφουρίνια!!!

Υλικά:

1 φύλλο μπριζέ ή σφολιάτα (έτοιμα)

200 γρ. γκούντα ή ρεγκάτο τριμμένο

150 γρ. μπέικον

1 αυγό

Εκτέλεση:

Ανοίγουμε το φύλλο και απλώνουμε πάνω του το τυρί και το μπέικον ψιλοκομμένο. Τυλίγουμε το φύλλο σαν ρολό από τη μεγαλύτερη πλευρά του και κόβουμε με μαχαίρι μικρές ροδέλες, στο πάχος του μεγάλου μας δάχτυλου. Γυρίζουμε τις ροδέλες ανάσκελα. Χτυπάμε το αυγό και, με πινελάκι, περνάμε λίγο αυγό πάνω από κάθε φουρφουρίνι. Ψήνουμε στο αέρα, στους 190 βαθμούς ώσπου να ροδίσουν.

Παρατηρήσεις:

1) Το τυρί που θα χρησιμοποιήσετε έχει να κάνει με τα γούστα σας.

2) Τα έφτιαξα και με φέτα, ελιά, λιαστή ντομάτα και ρίγανη. Πεντανόστιμα!!!!

3) Τοποθετείστε στο ταψί λαδόκολλα. 

Καλά μαγειρέματα!

Η αγαπημένη μου συγγραφέας ταξιδεύει στην Κρήτη!

Τη Σόφη Θεοδωρίδου τη γνώρισα μέσα από το πρώτο της βιβλίο "Η νύφη φορούσε μαύρα"και από το προσωπικό της μπλογκ.

Μου έκανε συντροφιά πολλά απογεύματα, με συγκίνησε, με προβλημάτισε, με άγγιξε!

Μετά ήρθε το δεύτερο βιβλίο της "Πες μου αν με θυμάσαι"και εδώ και λίγο καιρό το τρίτο"Τ' αχνάρια των ξυπόλυτων ποδιών".Όλα τα βιβλία της αποπνέουν μία αίσθηση ρομαντισμού και ευαισθησίας, παρουσίαζοντας τις ανθρώπινες σχέσεις στις πραγματικές τους διαστάσεις, με τις αδυναμίες τους αλλά και το δυναμισμό τους!!!

 Την Πέμπτη 24 Μαϊου η Σόφη Θεοδωρίδου θα βρίσκεται στην Κρήτη για την παρουσίαση του τρίτου βιβλίου της. Σας παραθέτω την επίσημη πρόσκληση από το μπλόγκ της:

  Τίτλος: Η Σόφη Θεοδωρίδου στο Ηράκλειο 

Αφορά τα Βιβλία: Τ' ΑΧΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΞΥΠΟΛΥΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ 

Συγγραφέας: ΣΟΦΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ 

Τόπος: Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης ( Οδός 1821 αρ 10, Ηράκλειο, τηλ.: 2810 227500 )

 Ημερομηνία: Πέμπτη 24/05/2012 20:00 μμ 

Το βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης και οι Εκδόσεις Ψυχογιος σας προσκαλούν σε βραδιές παρουσιάσεων αγαπημένων σας βιβλίων που θα γίνουν στο χώρο του βιβλιοπωλείου.

Πολύ θα ήθελα να τη γνωρίσω από κοντά! 

Τυχερές οι κρητικοπούλες που θα έχετε την ευκαιρία να τη συναντήσετε και να περάσετε ένα ευχάριστο απόγευμα με άρωμα Θεσσαλονίκης και μεταπολεμικής Ελλάδας!!!

Προ των πυλών...με χαμόγελο και αισιοδοξία!!!

Καλή εβδομάδα σε όλους μας!!!

Ήρθε η

 να παλέψουμε με το

  που λέγεται

Υπομονή και 

 σε όλα τα

  και τους γονείς!!! 

Θα το περάσουμε και αυτό με αγωνία, αλλά και με 

Καλή επιτυχία!!!