Ήταν το 1978, νομίζω την εκπομπή την έλεγαν "Για να δούμε τι θα δούμε". Ήταν ένα παιδικό τηλεπεριοδικό που μέσα στο περιεχόμενο του περιελάμβανε και κατασκευές! Δεν θυμάμαι -δυστυχώς- το όνομα της παρουσιάστριας-χειροτεχνίτισσας αλλά ήταν ακριβώς αυτή που με ενέπνευσε να ασχοληθώ με τις κατασκευές. Ήταν η αγαπημένη μου ώρα στην τηλεόραση! Απ'ότι θυμάμαι ανάμεσα στις κατασκευές μου ήταν ένα ρολόι από κουτί γάλακτος, συρταράκια από σπιρτόκουτα, κρεβατάκι-κούνια από πλαστικό μπουκάλι κτλ...
Μετά ήρθε η ώρα του κεντήματος, αγαπημένη ώρα του σχολικού προγράμματος! Τα πρώτα βήματα μου τα έμαθε η μαμά μου και ακολούθησε η δασκάλα μου! Ήταν για μένα μια ιεροτελεστία όλο αυτό με τις κλωστές, τις βελόνες και το ψαλιδάκι μου.
Εκείνο το καλοκαίρι της Πέμπτης δημοτικού μυήθηκα και στο βελονάκι από την αγαπημένη μου κρητικιά γιαγιά! Και εκείνη, περήφανη για τα επιτεύγματά μου, φρόντιζε να πληροφορεί γνωστούς και συγγενείς ότι με είχε μάθει βελονάκι!
Μερικά χρόνια πέρασαν και στη Δευτέρα Γυμνασίου η μαμά μου αγόρασε ραπτομηχανή! Δεν μπορούσα παρά να ασχοληθώ με αυτό το καινούργιο απόκτημά μας και έτσι ξεκίνησα να ράβω το ένα μετά το άλλο τα ρούχα της Barbie μου, τσαντάκια, πορτοφολάκια, θήκες για γυαλιά, νεσεσέρ και αργότερα αποκριάτικες στολές, κουρτίνες, σεντόνια...
Τελευταία έμαθα κοφτό κέντημα και το πλέξιμο του κορδονιού. Δασκάλα μου η αγαπημένη μου πεθερά που φρόντιζε πάντα να με ενθαρρύνει και να με παινεύει λέγοντάς μου ότι "η μαθήτρια ξεπέρασε τη δασκάλα"! Είχα να μάθω πολλά ακόμα απο αυτήν αλλά ο καλός Θεός είχε άλλα σχέδια...
Με τον καιρό εξοικειώθηκα με το διαδίκτυο και έφτιαξα αυτό το μπλογκάκι!
Γνώρισα όλες εσάς, επισκέπτομαι τα σπίτια σας και γεμίζω νέες ιδέες!
Μαθαίνω καινούργια πράγματα και υλικά!
Διευρύνω τη φαντασία μου και εμπνέομαι!
Και έτσι εξελίσσομαι...
Ευχαριστούμε Ειρηνούλα για την πρόσκληση να γράψουμε από που ξεκινήσαμε τη δημιουργική μας ζωή, έτσι απλά...
Ήταν μια ωραία ιδέα που με πήγε πολλά χρόνια πίσω και μου έφερε στο μυαλό ευχάριστες αναμνήσεις!!!
Καλό μήνα σε όλες και όλους!
Και όμορφη, μυρωδάτη Άνοιξη!!!
ΥΓ: Λυπάμαι που η ανάρτηση δε συνοδεύεται από τις ανάλογες φωτογραφίες αλλά, όπως γνωρίζετε ήδη οι περισσότερες, είμαι μακριά από το σπίτι μου...άρα και από τις δημιουργίες των περασμένων χρόνων!
Μετά ήρθε η ώρα του κεντήματος, αγαπημένη ώρα του σχολικού προγράμματος! Τα πρώτα βήματα μου τα έμαθε η μαμά μου και ακολούθησε η δασκάλα μου! Ήταν για μένα μια ιεροτελεστία όλο αυτό με τις κλωστές, τις βελόνες και το ψαλιδάκι μου.
Εκείνο το καλοκαίρι της Πέμπτης δημοτικού μυήθηκα και στο βελονάκι από την αγαπημένη μου κρητικιά γιαγιά! Και εκείνη, περήφανη για τα επιτεύγματά μου, φρόντιζε να πληροφορεί γνωστούς και συγγενείς ότι με είχε μάθει βελονάκι!
Μερικά χρόνια πέρασαν και στη Δευτέρα Γυμνασίου η μαμά μου αγόρασε ραπτομηχανή! Δεν μπορούσα παρά να ασχοληθώ με αυτό το καινούργιο απόκτημά μας και έτσι ξεκίνησα να ράβω το ένα μετά το άλλο τα ρούχα της Barbie μου, τσαντάκια, πορτοφολάκια, θήκες για γυαλιά, νεσεσέρ και αργότερα αποκριάτικες στολές, κουρτίνες, σεντόνια...
Τελευταία έμαθα κοφτό κέντημα και το πλέξιμο του κορδονιού. Δασκάλα μου η αγαπημένη μου πεθερά που φρόντιζε πάντα να με ενθαρρύνει και να με παινεύει λέγοντάς μου ότι "η μαθήτρια ξεπέρασε τη δασκάλα"! Είχα να μάθω πολλά ακόμα απο αυτήν αλλά ο καλός Θεός είχε άλλα σχέδια...
Με τον καιρό εξοικειώθηκα με το διαδίκτυο και έφτιαξα αυτό το μπλογκάκι!
Γνώρισα όλες εσάς, επισκέπτομαι τα σπίτια σας και γεμίζω νέες ιδέες!
Μαθαίνω καινούργια πράγματα και υλικά!
Διευρύνω τη φαντασία μου και εμπνέομαι!
Και έτσι εξελίσσομαι...
Ευχαριστούμε Ειρηνούλα για την πρόσκληση να γράψουμε από που ξεκινήσαμε τη δημιουργική μας ζωή, έτσι απλά...
Ήταν μια ωραία ιδέα που με πήγε πολλά χρόνια πίσω και μου έφερε στο μυαλό ευχάριστες αναμνήσεις!!!
Καλό μήνα σε όλες και όλους!
Και όμορφη, μυρωδάτη Άνοιξη!!!
ΥΓ: Λυπάμαι που η ανάρτηση δε συνοδεύεται από τις ανάλογες φωτογραφίες αλλά, όπως γνωρίζετε ήδη οι περισσότερες, είμαι μακριά από το σπίτι μου...άρα και από τις δημιουργίες των περασμένων χρόνων!