Έρχομαι...!!!

Δεν είναι απειλή...χα...χα...!!!

 Απλά ήρθε η ώρα....Έφτασε η στιγμή...

Καλοκαιρινές διακοπές στην Ελλάδα!!! 

Μα είναι καλοκαίρι;;; Εδώ κρυώνουμε, φοράμε μακρυμάνικα, και κοιμόμαστε με κουβέρτες!!!

Μόλις είδα το δελτίο καιρού και αναρωτιέμαι: πώς θα προσαρμοστώ μέσα σε τρεις ώρες από τους 17 βαθμούς Κελσίου στους 35;

Οι πρώτες μέρες θα είναι σωστό βασανιστήριο: 

ίδρωνε-ξεϊδρωνε! 

Συνήθισα στο κρύο βλέπετε...

Όμως....

Θα δροσιστώ στη θάλασσα!!! Αχ πόσο μου'χει λείψει!!! 

Θα δω συγγενείς και φίλους που τόσο αγαπώ!!!

Θα φάω άφθονα φρέσκα φρούτα!!!

Θα κάνω δίαιτα!!! Μ'όλο αυτό το κρύο στο Βέλγιο τρώγω ασταμάτητα!!!

Θα ρουφήξω ήλιο!!! Έχω γίνει πιο άσπρη και από  φάντασμα!!!

Θα αγοράσω κλωστές!!! Νέοι πλεκτικοί στόχοι στον ορίζοντα!!!

Και φυσικά θα συναντήσω κάποια...κοριτσάκια που μου έχουν ανοίξει την καρδιά τους και την αγκαλιά τους!!! 

Το καλοκαίρι μου μόλις τώρα αρχίζει!!!

Καλό καλοκαίρι λοιπόν!!! 

Τραπεζοκαρέ με βελονάκι και λινό!

Καλές μου γειτόνισσες είμαι στην ευχάριστη θέση να σας πω ότι το ποταμάκι μου έφτασε στον προορισμό του, δηλαδή έγινε λιμνούλα στο τραπέζι μου!!!

Ύστερα από πέντε ολόκληρα χρόνια κατάφερα να τελειώσω το τραπεζοκαρέ μου! 

Πέρασε πολλά στάδια που μπορείτε να τα δείτε εδώ, ξεκινώντας στην Ελλάδα και τελειώνοντας στο Βέλγιο! Το "απάτησα" βέβαια αρκετές φορές φτιάχνοντας και άλλα πράγματα ενδιάμεσα!

 Το βαρέθηκα, το έβαλα στην άκρη, έπιασα άλλα εργόχειρα αλλά δεν το ξέχασα!

Να'ναι καλά και η Σωσώκα που με παρακίνησε τελευταία!!!

*

Πρώτη μου κίνηση μια τούμπα στον αέρα για να γιορτάσω το γεγονός...

 Ακολούθησε η γνωστή ιεροτελεστία: 

σιδέρωμα, κολλάρισμα, στρώσιμο, θαυμασμός, φωτογράφιση!!!

Τελικά άξιζε ο κόπος, το αποτέλεσμα με αποζημείωσε! 

Συμβουλές από την Κρήτη!

Ρακί και λύρα και βιολί λαούτο και παρέα
αυτά αν έχουμε μαζί περνάμε όλοι ωραία!

*

Το φάρμακο τσι λύπης μου το' χω εγώ σβησμένο
οντε θωρρώ στο βλέμμα σου χαμόγελο ανθισμένο! 

*

 Μη φοβηθείς τον ανθρωπο που λέει την αλήθεια
μα να φοβάσαι πάντα αυτους που λένε παραμύθεια!

*

 Ασε τα πρέπει μακριά, τα θέλω να κοιτάξεις
παρ'τη ζωή στα χέρια σου, τη μοίρα σου ν'αλλάξεις!

Και για την Ελλάδα μας:

Τετοια πατρίδα ομορφη δεν εξαναδα φως μου,
τσι χωρες απου εγυρισα στα περατα του κοσμου! 

Καλό βόλι την Κυριακή, με λογική και σύνεση!

Σημ.: Οι μαντινάδες είναι από το mantinades.gr 

και η φώτο από το rethymnoguide.gr

Η "δική" μου Ζωρζ Σαρρή...

Ήταν το πρώτο βιβλίο που μου χάρισαν, ίσως και η αρχή για να αγαπήσω τη λογοτεχνία!

Το ξεφύλλισα, χάιδεψα το γυαλιστερό του εξώφυλλο και μετά κοίταξα την περίληψη στο πίσω μέρος. 

Μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον! Άλλωστε με είχε κεντρίσει και η φράση του πατέρα της φίλης μου που μου το δώρισε: "για να καταλάβεις μια εποχή...τι ζήσαμε..."

Μετά αναζήτησα το όνομα του συγγραφέα: Ζωρζ Σαρρή! Μα ποιός είναι αυτός;;;

Το ποιός ήταν "αυτός" το ανακάλυψα διαβάζοντας το δεύτερο βιβλίο της και μετά το τρίτο....τέταρτο.....
*

Εχθές την άκουσα στην τηλεόραση να λέει ότι "νιώθω νέα γιατί γράφω για νέους". Στα δικά μου μάτια  αυτό ήταν και είναι αλήθεια! Ήταν η δική μου "φίλη", συνδεδεμένη για πάντα με τα παιδικά μου χρόνια, η συντροφιά μου τα καλοκαίρια, η απόδρασή μου σε παρέες παιδιών, άτακτες, συνετές, περίεργες να ανακαλύψουν τον κόσμο, όπως πρόσταζε και η δική μου ηλικία!!!
* 

Δάκρυσα όταν έμαθα πως "έφυγε" ! Όμως μόνο αυτό....Ίσως γιατί ξέρω πως θα είναι για πάντα εκεί, στα ράφια της βιβλιοθήκης μου, ο προσωπικός μου μικρός "θησαυρός"! Ίσως γιατί για μας τους αναγνώστες, ο συγγραφέας ζει για πάντα μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του!

Καλό ταξίδι Κυρία Ζωρζ Σαρρή!

Το χαμόγελό σας....

Αφιερωμένο σε όλους μας,

 ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες!!!