Σήμερα μαγειρεύω κάτι ιδιαίτερο!
Είναι η συμμετοχή μου στο παιχνίδι του μπλογκ Παιχνίδια της κουζίνας,
της Πρασινάδας, της Ξανθής και της thalassamoν με θέμα την αγάπη μεταφρασμένη σε γεύσεις!
Πως εκφράζεις κάτι που σου φέρνει ένα κόμπο στο λαιμό όταν το σκέφτεσαι;
Αυτοί που έφυγαν....δύσκολο κεφάλαιο στη ζωή μου....
Όσο και αν φανεί παράξενο όμως νιώθω μια περίεργη αγαλλίαση όταν ετοιμάζω το δικό τους "φαγητό": το στάρι.
Η συνταγή μου είναι μία μείξη της συνταγής της Ρεγγίνας και της συνταγής της μαμάς μου.
Το αποτέλεσμα τιμά όπως πρέπει αυτούς που έφυγαν και εκφράζει την αγάπη μου, όπως μπορεί να εκφραστεί αυτή τώρα πια!
Υλικά:
Δανείζομαι το πρώτο υλικό για τα κόλλυβα από τη Ρεγγίνα:
1) Αγάπη
2) μισό κιλό στάρι
3) σουσάμι
4) 1 ρόδι
5) διάφορους ανάλατους ξηρούς καρπούς
6) γλυκάνισο
7) σταφίδες
8) μαϊντανό
9) κανέλα
10) κρυσταλλική ζάχαρη
11) άχνη ζάχαρη
12) κουφετάκια για το στόλισμα
Βράζω το στάρι από το προηγούμενο βράδυ για 5 ώρες περίπου, σε μία κατσαρόλα που έχω γεμίσει με νερό. χρειάζεται πολύ νερό γιατί το στάρι το ρουφάει κατά τη διάρκεια του βρασμού. Αν λιγοστέψει πολύ προσθέτουμε λίγο καυτό νερό, ώστε να μη διακοπεί ο βρασμός. Το δοκιμάζω συχνά μέχρι να γίνει μαλακό, όσο το θέλω. Τότε το σουρώνω και το απλώνω πάνω σε δύο πετσέτες για να στεγνώσει όσο γίνεται μέχρι την άλλη μέρα που θα το φτιάξω στο δίσκο.
Την επόμενη μέρα αδειάζω το στεγνό πια στάρι σε μία λεκάνη. Γεμίζω το μισό multi με διάφορους ξηρούς καρπούς και τους χτυπάω τόσο πολύ, μέχρι να γίνουν σαν αλεύρι. Τους περνάω από το αντικολλητικό τηγάνι για να φύγει η υγρασία τους και τους ρίχνω μέσα στο στάρι και ανακατεύω. Προσθέτω το ρόδι, τους υπόλοιπους ξηρούς καρπούς (κομμένους στη μέση) και το γλυκάνισο. Το αμύγδαλο ιδιαίτερα μπορούμε και να το αποφλοιώσουμε βράζοντας το σ' ένα μπρίκι και τραβώντας το φουστανάκι του. Παρουσιάζει πιο όμορφη εικόνα έτσι. Περνάω το σουσάμι από το αντικολλητικό τηγανάκι μόνο του, μέχρι να πάρει ένα μουσταρδί χρώμα και το ρίχνω στη λεκάνη. Τις σταφίδες τις μουλιάζω σ' ένα μείγμα με κονιάκ και νερό, σε ίση αναλογία το καθένα, για 3 ώρες όπως συμβουλεύει και η Ρεγγίνα. Τους δίνει υπέροχη γεύση. Τις στεγνώνω και τις προσθέτω και αυτές στη λεκάνη. Ψιλοκόβω μαϊντανό και πασπαλίζω μπόλικη κανέλα.
Ανακατεύω καλά όλα τα υλικά και τα τοποθετώ πάνω σ' ένα δισκάκι. Ρίχνω ένα στρώμα κρυσταλλικής ζάχαρης και από πάνω ένα παχύ στρώμα άχνης. Με ένα κομμάτι λαδόκολλα πατάω ελαφρά το λοφάκι που έχει σχηματιστεί με κινήσεις από μέσα προς τα έξω ώσπου να επιτύχω μία λεία επιφάνεια.
Τέλος στολίζω με τα ασημένια κουφετάκια με όποια σχέδια μου αρέσουν.
Πριν να σερβίρουμε ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά του δίσκου ώστε να πάει η ζάχαρη παντού.
Συγχωρέστε με που δε σας δίνω ακριβείς ποσότητες των υλικών. Δε τις έχω υπολογίσει ακριβώς. Γι' αυτό κάθε φορά μου μένουν αρκετά υλικά. Επειδή όμως δεν είναι καιρός για περιττά έξοδα, το Σάββατο που θα ξαναφτιάξω στάρι θα προσπαθήσω να τις υπολογίσω και θα τις συμπληρώσω σε τούτη την ανάρτηση.
Επίσης όπως είδατε δε χρησιμοποιώ αλεύρι όπως οι περισσότερες νοικοκυρές. Δε μου αρέσει γιατί το στάρι γίνεται πολύ στεγνό. Αντί αυτού έβαλα το "αλευρένιο" τρίμα των ξηρών καρπών.
Είναι η συμμετοχή μου στο παιχνίδι του μπλογκ Παιχνίδια της κουζίνας,
της Πρασινάδας, της Ξανθής και της thalassamoν με θέμα την αγάπη μεταφρασμένη σε γεύσεις!
Πως εκφράζεις κάτι που σου φέρνει ένα κόμπο στο λαιμό όταν το σκέφτεσαι;
Αυτοί που έφυγαν....δύσκολο κεφάλαιο στη ζωή μου....
Όσο και αν φανεί παράξενο όμως νιώθω μια περίεργη αγαλλίαση όταν ετοιμάζω το δικό τους "φαγητό": το στάρι.
Η συνταγή μου είναι μία μείξη της συνταγής της Ρεγγίνας και της συνταγής της μαμάς μου.
Το αποτέλεσμα τιμά όπως πρέπει αυτούς που έφυγαν και εκφράζει την αγάπη μου, όπως μπορεί να εκφραστεί αυτή τώρα πια!
Υλικά:
Δανείζομαι το πρώτο υλικό για τα κόλλυβα από τη Ρεγγίνα:
1) Αγάπη
2) μισό κιλό στάρι
3) σουσάμι
4) 1 ρόδι
5) διάφορους ανάλατους ξηρούς καρπούς
6) γλυκάνισο
7) σταφίδες
8) μαϊντανό
9) κανέλα
10) κρυσταλλική ζάχαρη
11) άχνη ζάχαρη
12) κουφετάκια για το στόλισμα
Βράζω το στάρι από το προηγούμενο βράδυ για 5 ώρες περίπου, σε μία κατσαρόλα που έχω γεμίσει με νερό. χρειάζεται πολύ νερό γιατί το στάρι το ρουφάει κατά τη διάρκεια του βρασμού. Αν λιγοστέψει πολύ προσθέτουμε λίγο καυτό νερό, ώστε να μη διακοπεί ο βρασμός. Το δοκιμάζω συχνά μέχρι να γίνει μαλακό, όσο το θέλω. Τότε το σουρώνω και το απλώνω πάνω σε δύο πετσέτες για να στεγνώσει όσο γίνεται μέχρι την άλλη μέρα που θα το φτιάξω στο δίσκο.
Την επόμενη μέρα αδειάζω το στεγνό πια στάρι σε μία λεκάνη. Γεμίζω το μισό multi με διάφορους ξηρούς καρπούς και τους χτυπάω τόσο πολύ, μέχρι να γίνουν σαν αλεύρι. Τους περνάω από το αντικολλητικό τηγάνι για να φύγει η υγρασία τους και τους ρίχνω μέσα στο στάρι και ανακατεύω. Προσθέτω το ρόδι, τους υπόλοιπους ξηρούς καρπούς (κομμένους στη μέση) και το γλυκάνισο. Το αμύγδαλο ιδιαίτερα μπορούμε και να το αποφλοιώσουμε βράζοντας το σ' ένα μπρίκι και τραβώντας το φουστανάκι του. Παρουσιάζει πιο όμορφη εικόνα έτσι. Περνάω το σουσάμι από το αντικολλητικό τηγανάκι μόνο του, μέχρι να πάρει ένα μουσταρδί χρώμα και το ρίχνω στη λεκάνη. Τις σταφίδες τις μουλιάζω σ' ένα μείγμα με κονιάκ και νερό, σε ίση αναλογία το καθένα, για 3 ώρες όπως συμβουλεύει και η Ρεγγίνα. Τους δίνει υπέροχη γεύση. Τις στεγνώνω και τις προσθέτω και αυτές στη λεκάνη. Ψιλοκόβω μαϊντανό και πασπαλίζω μπόλικη κανέλα.
Ανακατεύω καλά όλα τα υλικά και τα τοποθετώ πάνω σ' ένα δισκάκι. Ρίχνω ένα στρώμα κρυσταλλικής ζάχαρης και από πάνω ένα παχύ στρώμα άχνης. Με ένα κομμάτι λαδόκολλα πατάω ελαφρά το λοφάκι που έχει σχηματιστεί με κινήσεις από μέσα προς τα έξω ώσπου να επιτύχω μία λεία επιφάνεια.
Τέλος στολίζω με τα ασημένια κουφετάκια με όποια σχέδια μου αρέσουν.
Πριν να σερβίρουμε ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά του δίσκου ώστε να πάει η ζάχαρη παντού.
Συγχωρέστε με που δε σας δίνω ακριβείς ποσότητες των υλικών. Δε τις έχω υπολογίσει ακριβώς. Γι' αυτό κάθε φορά μου μένουν αρκετά υλικά. Επειδή όμως δεν είναι καιρός για περιττά έξοδα, το Σάββατο που θα ξαναφτιάξω στάρι θα προσπαθήσω να τις υπολογίσω και θα τις συμπληρώσω σε τούτη την ανάρτηση.
Επίσης όπως είδατε δε χρησιμοποιώ αλεύρι όπως οι περισσότερες νοικοκυρές. Δε μου αρέσει γιατί το στάρι γίνεται πολύ στεγνό. Αντί αυτού έβαλα το "αλευρένιο" τρίμα των ξηρών καρπών.
