Τη γνώρισα μέσα από την μπλογκογειτονιά!
Έγινε φίλη μου όταν πέρα από τις συνταγές μοιραστήκαμε και προσωπικά μας θέματα!
Τη συνάντησα πέρσι το καλοκαίρι και σιγουρεύτηκα ότι η εικόνα που είχα σχηματίσει για εκείνη -εξ αποστάσεως- ήταν πέρα για πέρα αληθινή: ένας αξιοπρεπέστατος άνθρωπος, με χιούμορ, ευαισθησίες και προβληματισμούς που βασανίζουν όλους μας!
Τελευταία έθεσε το ερώτημα αν αξίζει...αν πρέπει να συνεχίσει να γράφει στο μαγειρικό μπλογκ που διατηρεί εξαιτίας της ανέχειας και των δυσκολιών που βιώνουν πολλές οικογένειες στην Ελλάδα.
Δεν θα της απαντήσω σήμερα με λόγια αλλά με πράξεις....
πριν....
και μετά....
από την Ασπρούλα μας, στο τραπέζι μου!!!
Ένα απλό ψαράκι που έγινε γκουρμέ με τις παρεμβάσεις της και έκανε τις κόρες μου να το αγαπήσουν!
Να'σαι καλά Ξανθή μου!!!
Να απολαμβάνεις το χόμπυ σου όσο και εμείς τα πιάτα σου!!!